Category: ಕವನಗಳು

ಉದ್ಯಮಿ, ಸಮಾಜ ಸೇವೆಗೆ ಸ್ಪೂರ್ತಿ...ಸುಧಾಮೂರ್ತಿ, ಸಾವಿರಾರು ಮರಗಳಿಗೆ ಈಕೆ ಅಮ್ಮನಂತೆ ಸಾಲು ಮರದ ತಿಮ್ಮಕ್ಕ...

ಬಂಜರು ನೆಲವ ಹದಗೊಳಿಸಿ, ಹೃದಯದಿ ಹಸಿರು ಬಿತ್ತುವ ಹರಿಕಾರನೇ, ಅಳೆಯಲಾದೀತೆ ನಿನ್ನ ಯೌಗಿಕ ಶಕ್ತಿಯ.

ಅಕ್ಕ ಎಂದು ಕೂಗುತ, ಹೂವು ಕೊಡಲೇ ಎನ್ನುತ, ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಕರೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಆ ಪೋರ...

ಒಂದಿನಿತು ತಿರುಗಿ ನೋಡಿದರೂ ಸಾಕಿತ್ತು...ಕಮಲಗೆನ್ನೆ ಮುಖವ...

ಸುಟ್ಟರೆ ವಿಷಗಾಳಿಯಾದೆ ಇಷ್ಟಾದರೂ ನನ್ನನ್ನು ಬಿಡದೆ ಹಿಡಿದೆ ನಿನ್ನ ಔದಾರ್ಯ ಬಲು ದೊಡ್ಡದು ಮಾನವ...

ಚಿಪ್ಕೋ ಚಳುವಳಿ ಮರಗಳ ಅಪ್ಪುಗೆ ಒಡ್ಡಿತು ತಡೆ ಕೆಲಕಾಲ...

ಕಡು ಕಷ್ಟದ ಕಸುಬಿನ ಜೊತೆಯಲಿ...ಕಲಿಯ ಹೊರಟಿರುವೆ ಹೊತ್ತಿಗೆಯ...ಅಕ್ಷರಗಳೊಂದಿಗೆ ಅಕ್ಷಯದ ಜ್ಞಾನವ...

ಕಲಿಸುತ್ತಾ ನಗಿಸುತ್ತಾ ನಮ್ಮ ಸ್ನೇಹಿತರಾದವರು...

ರಟ್ಟೆಗೆ ಕೆಲಸವಿಲ್ಲ, ಹೊಟ್ಟೆಗೆ ಹಿಟ್ಟಿಲ್ಲ, ಕೈಯಲ್ಲಿ ಕಾಸಿಲ್ಲ, ಆದರೂ ಬದುಕಿವಲ್ಲ....

ತಾಯಿ ತ್ಯಾಗದ ಪ್ರತಿರೂಪ, ಆಕೆ ಎಂದೂ ತನಗಾಗಿ ಜೀವಿಸೋಲ್ಲ...